wpisy na blogu

Jak pisałam w pierwszym wpisie, przed kupieniem działki sprawdziliśmy dostęp do mediów.

Skrzynka elektryczna stoi na granicy działki - chociaż jedno do przodu ;) Mąż wystąpił o warunki przyłączenia, zapłaciliśmy przeszło 900zł za chęć posiadania dostępu do prądu, teraz po złożeniu odpowiedniego oświadczenia elektryka i podpisaniu umowy na dostawę założą nam licznik i puszczą prąd po taryfie budowlanej albo stałej. Na razie potrzebujemy prąd budowlany, stąd pytanie dla użytkowników Energi - czy monterzy robią problem gdy instalacji (tymczasowej skrzynki z bezpiecznikami i gniazdkami, zadaszonej w IP44) nie ma i chcemy po prostu podłączyć gniazdko pod skrzynkę Energi i do niego przedłużacz - i odmawiają założenia licznika? Tak nam powiedział jeden elektryk a założenie takiej tymczasowej skrzynki z podpisem oświadczenia przez elektryka to przyjemność za 750zł której chcielibyśmy sobie oszczędzić... Na razie mamy nadzieję, że zanim prąd popłynie (przez RBtkę czy bez) nasi wykonawcy poradzą sobie z agregatem.

Szamba nie da się uniknąć, chociaż plany wykonania przez gminę w drodze kanalizacji mają się realizować już dziesiąty rok - na razie ni widu ni słychu. Polecana przez innych firma zaproponowała nam wykonanie szamba betonowego 10m3 z podłączeniem do wystającego ze ściany krócca, wykopem i zasypaniem za 4750zł, stargowałam jeszcze stówkę. Tyle że w miniony poniedziałek mieli dać znać w który dzień je wykonają i zrobić je w minionym tygodniu aby teraz nie wchodzić sobie w drogę z cieślami a tu cisza. Moja cierpliwość zostaje wystawiona na coraz większą próbę. Tym bardziej, że odwiedziliśmy mojego kolegę, któremu ta sama firma robiła szambo i kominek włazowy im się zapadł i do szamba lała się woda opadowa. Trzeba więc będzie tego pilnować. Dziwi mnie to trochę bo współpracowałam kiedyś z tą firmą w poprzednim moim miejscu pracy i było naprawdę bezproblemowo.

Przyłącze wody to kolejna robota, która utwierdza mnie w przekonaniu, że na budowie nie ma nic od ręki i bezproblemowo. Muszę się w tym miejscu przyznać, że kończyłam budownictwo a pracuję w wykonawstwie instalacji. Postawiłam sobie więc za cel że ogarnę przyłącze wody szybko i bezproblemowo bo to przecież "nic takiego". No... nie do końca. Nasze przyłącze, zgodnie z wydanymi warunkami, ma się kończyć w studzience wodomierzowej metr od granicy działki. Studzienki chciałam uniknąć z minimum 3 powodów: 1) jest droga, 2) mamy wysoko wody gruntowe i jak zrobimy ją bez dna to woda będzie w niej stała i to wysoko a jeśli zrobimy z dnem to może ją wypchnąć, 3) lepiej mieć wodomierz w domu, tym bardziej, że mamy do tego przeznaczone pomieszczenie tuż za ścianą i drzwiami wejściowymi. Niestety żaden argument do zarządcy sieci nie dociera (cóż, nie bez znaczenia jest zapewne fakt że są oni niejako pośrednio prodcuentem studzienek wodomierzowych...) i studzienka musiała zostać, warunków nie chcieli zmienić. Stąd nasze przyłącze ma długość... 1,75m - 1m na działce i 0,75m w drodze, bo w takiej odległości od granicy jest wodociąg. Na planie sytuacyjnym na a3 to prawie niewidoczna kreska i kółeczko a rozwinięcie to tylko wcinka i połączenie ze studnią a wszystkie średnice rur zostały podane w warunkach. Wiem, że projektanci, którzy mają programy i gotowce opisów technicznych, wykonają taki projekt w godzinę. Uruchomiłam więc moje znajomości z nadzieją, a wręcz pewnością, że ktoś "machnie" mi to od ręki i podpisze. O nie, nie. Koleżanka kolegi za projekt bez uzgodnienia zaśpiewała mi 1000zł (w promocji!) - "po moim trupie!", pomyślałam. "Sama to przecież mogę narysować!" -stwierdziłam, i tak zrobiłam - bez programów instalacyjnych zajęło mi to na cito 3 godziny. Potrzebowałam podpisu i pieczątki projektanta i sprawdzającego. Kolega zaczął marudzić że on nie ma działalności więc jako główny projektant nie może się podpisać a za podpis jego kolega z działalnością bierze 600zł. Netto. Podziękowałam. Poprosiłam wreszcie projektantów z firmy aby podpisali się pod projektem i się zgodzili - niestety oni siedzą w Poznaniu, więc wysłanie do nich projektu i odesłanie go do mnie trwało niecałe 2 tygodnie. Wreszcie, ze spiętymi dwiema kopiami udałam się do wodociągów z nadzieją, że od ręki uzgodnię ten jakże skomplikowany projekt i będę mogła w końcu zlecić budowę przyłącza. W wodociągach powitała mnie pani pierwszym zdaniem: "ja nic nie wiem, jestem tylko na zastępstwo" i że uzgadnia pan jakiś tam, który czasem przyjeżdża, i trwa to tydzień ale teraz jest dużo spraw i 2 tygodnie. Zagotowałam się - i tak czekam aż minie tydzień (w środę) i zadzwonię. A jeżeli coś będzie do poprawy (nie wiem co by mogło być nie tak w tym jakże skomplikowanym projekcie) to wyjdę z siebie i stanę obok. Przysięgam.

Co do gazu - nie ma go u nas, kiedyś ma być. Zdecydowaliśmy się więc na ogrzewanie kominkiem z rozprowadzeniem ciepła. Nie boimy się o wydajność, bo dom szkieletowy działa trochę jak termos i nie powinno być problemu z dogrzaniem. W projekcie mamy jeszcze oczywiście grzejniki elektryczne, bo bez takiego, niezależnego, źródła ciepła, projekt nie zostałby dopuszczony do wykonania. Woda podgrzewana elektrycznie w zasobniku.

Internet u nas tylko radiowo albo po kablu telefonicznym. Zasięg na szczęście jest :)

Kto przeczytał poprzedni wpis (gratuluję wytrwałości ;) ) wie, że łatwo nie było - wykonanie fundamentów pod nasz wcale nieduży dom trwało z mnóstwem dłużych i krótszych przerw, od grudnia do maja. Na szczęście, efekt jest zadowalający, nawet dla mnie ;)

Ułożone w zadeskowanym (i odpompowanym!) wykopie zbrojenie zostało zalane betonem. W jedym miejscu szalunek puścił i ława nieco się rozlała ale w niczym to nie przeszkadza. 

Potem nastąpiło nieszczęsne przysypanie ław, które czekały aż ujrzą światło dzienne do końca marca. Teraz śmieszne już wydaje nam się to, że to było "doprowadzenie do stanu pierwotnego" ;)

Tak niestety, ze względu na zostawiony dołek i żuławskie warunki gruntowe, wyglądała działka przez zimę (tę część bez mrozu) - na szczęście teraz już jesteśmy dużo powyżej tego poziomu.

Kiedy w marcu nastąpiło odsłonięcie ław, zastaliśmy dobrze zachowane, niepokruszone, niepopękane ławy. Woda odprowadzana była do dołka i ładnie wszystko schło.

Zamówiliśmy też 3 wywrotki gruzu na wjazd, udało mi się załatwić go za 15zł/tonę, co z transportem i tak wyszło 1650zł - normalnie zakup życia... Na szczęście jakościowo był całkiem dobry (poza kilkoma butami, szmatami i otulinami kabli) - mamy już spokój z wjazdem, na koniec można już na nim układać docelową nawierzchnię.

Fundamenciarz ułożył izolację na ławach i rozpoczęła się budowa "jedynych" murów. Linki na zdjęciu wyznaczają górę wieńca. Całkiem wysokie te ściany wyszły.

Powstały też fundamenty pod słupy konstrukcyjne (które będą schowane w ścianach) i pod kominy (jeden w salonie i jeden w wrsztacie).

Po zalaniu wieńca wykonano izolację ścian - która naprawdę pozytywnie mnie zaskoczyła.

Zostawione zostały przepusty w ściance na kanalizę, wodę i prąd, ułożona podposadzkówka.

Potem nastąpiło zasypanie fundamentu wewnątrz i na zewnątrz (od frontu nawieźliśmy dodatkowo piach aby nie zasypywać tą marną gliną z działki by woda się przypadkiem nie zbierała), wcześniej ułożyli na izolacji folię kubełkową. Zalane fundamenty wyglądają na chwilę obecną tak:

Na pierwszym zdjęciu w prawym górnym rogu widać też pierwszy rząd bloczków pod taras.

Działkę fundamenciarz zostawił posprzątaną, bez jednego śmiecia, ziemia rozgarnięta. To się chwali!

Taka była historia fundamentu. Długa i ciężka ale na razie ze szczęśliwym zakończeniem. Zobaczymy jak fundament zachowa się pod obciążeniem i po zimie i jak będzie z napływem wody. Drżymy o to ale staramy nie martwić się na zapas.

Decyzję o budowie domu podjęliśmy w grudniu 2015. 

Całkiem szybko, bo w kwietniu 2016 kupiliśmy działkę. Była to trzecia działka, którą chcieliśmy kupić w tej wiosce. Pierwszą właściciele zdecydowali się sprzedać dopiero za rok bo nie wiedzieli, że obowiązuje ich jeszcze podatek od sprzedaży (od ostatniej transakcji nie minęło 5 lat). Drugą sprzątnięto nam sprzed nosa ;) Trzecia trafiła do nas - zdecydowaliśmy się na zakup po zrobieniu badań gruntu (po znajomości 300zł), sprawdzeniu planu zagospodarowania, dostępu do mediów (wodociąg w drodze, skrzynka elektryczna na granicy, kanalizacji i gazu brak) księgi wieczystej i... stron świata ;) Działka ma 969m2 i jest narożna, o kształcie lekko kopniętego trapezu, front domu od dłuższego boku.

Od liecum zdecydowana była na technologię szkieletową więc tradycyjnej nie braliśmy w ogóle pod uwagę. Marzył nam (przede wszystkim mi) dom-kostka z płaskim dachem, z niewielkim piętrem i tarasem. Opcjonalnie dom parterowy. Oczywiście plan zagospodarowania zakłada skos dachu 35-45 stopni - stąd po przeliczeniu wyszło nam, że w kalenicy poddasza zbudowanego bez ścianek kolankowych wysokość wyniesie około 2,2m. Aż prosiło się aby tę przestrzeń wykorzystać.

Naszą, dość ścisłą, inspiracją był projekt TK109.

Rozbudowaliśmy go o jedno duże pomieszczenie nad częścią sypialną, a nad salonem wymyśliliśmy pustkę powietrzną z antresolą - schody prowadzą od okna balkonowego nad TV (będzie tam też kominek) i kończą się w kalenicy. Widzieliśmy, że dokleimy do niego garaż 1stanowiskowy z warsztatem o takiej samej powierzchni. Ponadto, chcieliśmy tak umiejscowić dom, aby po drugiej stronie była możliwość dobudówki 1-2 pokojowego "mieszkanka" - dla Rodziców na starość lub naszych dzieci na przyszłość, stąd przysunęliśmy się maksymalnie (3m od granicy) garażem do sąsiada oraz na ściane szczytowej zrezygnowaliśmy z okien. Poczyniliśmy też niewielkie zmiany w środku - przede wszystkim przesunęliśmy kominek wgłąb salonu i szafę do wiatrołapu. Narysowałam sobie dom na działce w 3d i wyszło mi tak:

Nadszedł czas na rozpoczęcie całego procesu budowlanego.

W czerwcu 2016 podpisaliśmy umowę z firmą wykonującą domy szkieletowe. Spotkaliśmy się wcześniej z przynajmniej trzema takimi firmami, ta wydawała się najbardziej kompetentna, doświadczona i oferowali wykonanie od fundamentów po malowanie a na tym nam zależało. Firma w swoim zakresie miała też wykonanie projektu. I tak w umowie zapisane zostało, że wejście na budowę nastąpi we wrześniu 2016 a koniec prac w styczniu 2017. Nie wszystko jednak tak się potoczyło...

Projektant miał wykonać projekt w 3 tygodnie (biorąc pod uwagę, że przesłaliśmy mu prawie gotowy rzut do przerysowania z wszystkimi wytycznymi i później nie wprowadzaliśmy ani jednej zmiany to chyba wystarczający czas?) a zajęło mu to 2 miesiące, przy czym projekt jest naprawdę marnej jakości. Za radą naszych wykonawców zleciliśmy mu również (za niemałe pieniądze) uzyskanie w naszym imieniu pozwolenia na budowę, które obiecywał załatwić w miesiąc, dzięki swoim znajomościom w Starostwie. Stało się jednak tak, że nie dołączył oświadczenia z Gminy o dostępie do drogi publicznej, po czym donosił je 3 tygodnie i tak po 7 tygodniach pozwolenia wciąż nie było. Udało nam się jedynie zlecić geodecie wytyczenie. W międzyczasie nasi już spóźnieni wykonawcy bez naszej wiedzy rozpoczęli wykopy pod fundamenty. Tak, bez pozwolenia na budowę. Nie wiedzieli, że sąsiad jest wybitnie nadgorliwy i już drugiego dnia zgłosił ten fakt w Starostwie (dobrze, że nie od razu w Nadzorze). O całej sytuacji dowiedzieliśmy się gdy pismo już leżało na biurku Urzędnika. Musieliśmy złożone przez nas dokumenty wycofać (bo nie było już czasu na odkręcanie, był to piątek a w poniedziałek mijało przepisowe 60 dni które urząd ma na decyzję o pozwoleniu a w przypadku jej odmowy sprawa trafia do Nadzoru), zalane już ławy przysypać i wniosek o pozwolenie złożyć od nowa. Był to przełom listopada i grudnia. Pani w Urzędzie bardzo poszła nam na rękę, od razu pomogając nam złożyć nowy wniosek i pchając go najszybciej jak się dało do wydania decyzji i tak otrzymaliśmy ją chwilę przed Bożym Narodzeniem. Od razu lecieliśmy do kierownika po oświadczenie o przejęciu obowiązków, wypełnienie dziennika i tablicę, którą jeszcze tego samego dnia wbiliśmy na działce a dokumenty złożyliśmy w Urzędzie. Uspokojeni, że w końcu mamy "wszystko legalnie" i wykonawcy mogą wchodzić, czekaliśmy na odsłonięcie ław i dalsze prace, jednak wykonawcy, którzy ogarnęli sobie już robotę gdzie indziej, powiedzieli że najpierw, zgodnie z umową, chcą pierwszą ratę zapłaty. A my wniosek o kredyt mogliśmy złożyć dopiero po otrzymaniu pozwolenia (o czym wiedzieli od pierwszego spotkania), co też niezwłocznie zrobiliśmy (warunki już mieliśmy przeanalizowane i bank wybrany, dokumenty zgromadzone). I tak pieniądze przelaliśmy im ostatniego dnia stycznia. Wtedy zaczęło się wykręcanie... pogodą. Choć jedyny zapis w umowie pozwala na zaprzestanie robót przy temperaturze -5 stopni, która ani razu nie wystąpiła, wykonawcy usprawiedliwiali się podmokłym terenem na który, jak twierdzili, koparka nie wjedzie bo się utopi. Zwodzili nas w ten sposób do końca marca (!) kiedy prace ruszyły. Trwały... 1,5 miesiąca! Tak, postawienie ścian fundamentowych, rozłożenie podposadzkówki, zasypanie i wylanie chudziaka zajęło tyle czasu - bo każdy etap wykonywany był z dwutygodniowymi przerwami - bo fundamenciarz miał tysiąc innych budów więc na naszej zrobił co zdążył i leciał dalej. W końcu, 13. maja, wylali ostatnią gruchę chudziaka, zagęścili i pożegnali się. Jedno co mogę powiedzieć - fundament wygląda naprawdę dobrze. Ale o tym w kolejnym wpisie.